π Roel
liked
Inge Janse's review
of
Ik kom hier nog op terug :
"Wat een gek gedoe dit. Ik wil zowel vijf als één ster geven. Dus drie. En wel hierom.
Vijf sterren: god, wat schrijft Rob van Essen goed. Soepel. Solide. Effectief. Grappig. Overtuigend. De metaforen, zowel op het niveau van zinnen als gebeurtenissen. De personages, de vondsten. Dit is schrijven voor extreem gevorderden.
Een ster: god, wat vindt Rob van Essen dat Rob van Essen goed schrijft. Hij blijft maar doorgaan. Ergens op driekwart dacht ik: volgens mij heeft ie een AI-model met zijn schrijfsel gevoed en mag dat ding nu op de automatische piloot zinnen eruit blijven persen, terwijl Rob even een ommetje maakt. Hoe goed het ook is: het blijft een truc, en zelfs de beste truc heeft een uiterste consumptiefrequentie.
Vijf sterren: wat een verhaal joh. Wat. Een. Verhaal. Alsof je in een botsauto in een achtbaan in een cakewalk zit. Hoeveel is er waar? Hoeveel gelogen? Hoeveel gebeurd en hoeveel zelfdeceptie? Dit is voer voor collegereeksen.
Een ster: wat duurt dat verhaal lang joh. En wat boeit het mij eigenlijk wat die hoofdpersonen ervan bakken en vinden. Die totale non-urgentie van de ontwikkelingen en dialogen haat ik. HÑÑt ik. Ook hier krijg ik weer het idee dat Van Essen enkel het begin en het einde heeft geschreven, en vervolgens tegen RobGPT (tm) heeft gezegd: vul de rest maar in, verzin maar wat, je voedt je toch met mijn materiaal, dus het is allemaal manna uit de literaire hemel.
Enzovoorts, enzovoorts. Voor alles dat schittert is er ook iets dat verblindt, voor alles dat imponeert is er ook iets dat afketst. Ik heb dit elke keer met Van Essen: het is prachtig en het is nihilistisch. Het is even overweldigend als richtingloos. Het is geniaal en lui. Het is, al met al, Rob van Essen. "